Wat is de beste manier om brillenglazen te ontwerpen, afgestemd op onze digitale levensstijl?

U zou verwachten dat er al oplossingen met brillenglazen voor elk denkbaar zicht gerelateerd probleem zijn bedacht, maar dat blijkt niet het geval te zijn. ZEISS heeft besloten om van dichterbij te bekijken hoe het zicht werkt in onze nieuwe digitale wereld van normaal smartphone- en tabletgebruik – en de resultaten waren ronduit verbazingwekkend. De bevindingen leidden tot de ontwikkeling van een zichtoplossing die een effectieve verlichting geeft voor vermoeide ogen. Enthousiast om te ontdekken wat er achter de ontwikkeling van ZEISS Digital Lenses lag, besloot BETER ZIEN Timo Kratzer te interviewen, die aan het hoofd staat van de afdeling ontwikkeling van brillenglazen en patenten bij ZEISS.

Timo Kratzer: De ontwikkeling van Digital Lenses was een langdurig proces en het idee achter de ontwikkeling kwam uit veel verschillende bronnen. Deze omvatten feedback van opticiens en klanten, de resultaten van onderzoeken onder dragers die we regelmatig voor onze lensproducten uitvoeren en de gegevens van onze lensproductieprocessen die we voortdurend evalueren.

Digitale apparaten zoals smartphones en tablets zijn niet meer weg te denken en we zoeken en surfen voortdurend. We besloten om het zicht van mensen in die context te analyseren omdat we zagen dat veel dertigers en veertigers last hadden van vermoeide en overbelaste ogen, met name 's avonds. In sommige gevallen beseften de mensen niet dat het moeilijker werd om te focussen op voorwerpen op korte afstand. Ze voelden zich gewoon minder ontspannen en comfortabel dan voorheen. In veel gevallen hielden ze hun smartphones, iPads en andere apparaten verder bij hun ogen vandaan om goed te kunnen focussen.

Onze bevindingen toonden aan dat dit voortkomt uit een combinatie van factoren. Ten eerste begint het vermogen van het oog om zijn brandpuntsafstand aan verschillende afstanden aan te passen – we noemen dit accommodatie – al te verslechteren wanneer mensen halverwege de dertig zijn. Dat is iets wat geneigd is naar binnen te sluipen zonder dat we dat echt door hebben. Ten tweede vereist het gebruik van met name smartphones van ons dat we vaker dan normaal moeten schakelen tussen zicht dichtbij en veraf. Onze ogen moeten voortdurend focussen op verschillende afstanden. Dit veroorzaakt vermoeidheid, met name als de flexibiliteit van de oogspieren achteruit is gegaan door de verharding van de kristallijne lens. En ten derde heeft het te maken met een andere visuele afstand dan die we bijvoorbeeld met lezen kennen. Leesmaterialen waren altijd de zaken waarop we met grote regelmaat van dichtbij focusten, nu houden mensen digitale en mobiele apparaten veel dichter bij hun ogen dan een boek.

Timo Kratzer: Ja, het ZEISS-Digital Lens-ontwerp is ook verkrijgbaar in een getinte versie en als zelfkleurende glazen. Voor mensen die voor het eerst een bril dragen is geen afstandscorrectie nodig. Het is ook mogelijk om het bovenste deel van de lens te ontwerpen zonder optisch vermogen en de ondersteuning voor het zicht van dichtbij te beperken tot het onderste deel van de lens.

Timo Kratzer: Intensieve brildragers zijn kritisch wanneer het gaat om het ontwikkelen van nieuwe lensontwerpen. We willen altijd exact weten hoe ons ontwerp werkt voor verschillende mensen in het dagelijkse leven. Bijvoorbeeld of het echte verbeteringen geeft en goed wordt verdragen. Dus hebben we een groep van testers geworven die een gestandaardiseerd proces volgen en ons voorzien van een gedetailleerd verslag over de positieve en negatieve aspecten van elke nieuwe lens. Dat stelt ons in staat om ontwerpen te vergelijken op basis van verschillende berekeningen en onze berekeningen voortdurend te optimaliseren totdat we de dingen precies goed hebben.

Timo Kratzer: Bij het ouder worden, worden onze kristallijne lenzen harder. Als we continu schakelen tussen zicht dichtbij en zicht veraf kan dit erg vermoeiend zijn voor onze ogen, en dat is wat we noemen digitale oogvermoeidheid. Het betekent niet per se dat uw ogen niet langer kunnen focussen op voorwerpen op bepaalde afstanden, maar het is meer dat ze langer nodig hebben om dit te doen en dat uw ogen hiervoor harder moeten werken. Ik heb het zelf opgemerkt, bijvoorbeeld toen mijn zoontje een splinter in zijn vinger had en ik deze probeerde te verwijderen met een pincet. Je moet van heel dichtbij naar de vinger kijken, maar tegenwoordig moet ik zijn vinger iets verder weg houden om deze scherp te zien omdat zicht van dichtbij steeds moeilijker wordt.

We hebben momenteel een test ontworpen die vast moet stellen of iemands ogen de eerste tekenen van digitale vermoeidheid vertonen. Er moet worden geschakeld tussen kijken op een display en in de verte kijken. De test analyseert hoe snel uw ogen op elke respectievelijke afstand herfocussen. De test kan worden uitgevoerd door uw ZEISS-opticien of u kunt zelf even een snelle test uitvoeren met onze gratis app oogvermoeidheidstest.

Timo Kratzer: Er is enige discussie over de vraag of oogtraining effectief is of niet. Maar wat zeker helpt is om uw ogen op meerdere momenten gedurende de dag wat tijd te geven om te ontspannen. U kunt dat doen door in de verte te kijken met ontspannen ogen zonder op iets in het bijzonder te focussen. Maar er wordt gezegd dat u dit regelmatig gedurende de dag moet doen – elk uur vijf minuten lang!